2013-07-13

An Damhsa Misteach le Mechthild von Magdeburg

So sprichet si:
«Ich mag nit tanzen, herre, du enleitest mich.
Wilt du, das ich sere springe, so muost du selber vor ansingen;
so springe ich in die minne,
von der minne in die bekantnisse,
von der bekantnisse in die gebruchunge,
von der gebruchunge úber alle moenschliche sinne.
Da wil ich bliben und wil doch fúrbas crisen.»

Labhair an t-anam:

Ní fhéadfainn rince
gan treoir uaitse, a Thiarna.
Más mian leat go bpreabfainnse le gliondar
ní mór duitse an duan a rá.
Lingfead ansin sa tsearc
as searc go heolas
as eolas go sult
is as sult lastall de mhothú an duine.
Is ann a fhanfaidh mé, ag faoileáil liom níos airde fós. 

Da spricht sie [die Seele]
Ich kann nicht tanzen, Herr
Wenn du mich nicht führst
Soll ich sehr springen
so muss Du selber vorsingen
Dann springe ich in die Minne
Vor der Minne in die Erkenntnis
Von der Erkenntnis in den Genuss
Vom Genuss über alle Menschliche Sinne
Dort will ich bleiben und doch  höher kreisen
 Foinse: Mystik als Anteilnahme am Geschick Gottes.
              Jüdische und christliche Erkundungen
              Prof. Dr. William J. Hoye